หน่วยที่ใช้วัดรังสีเอกซ์

หน่วยที่ใช้วัดรังสีเอกซ์ 

มี ๒ อย่าง คือ วัดคุณภาพ และ วัดปริมาณ 

การวัดคุณภาพ 

คือ การวัดคุณสมบัติในการฉายทะลุวัตถุต่าง ๆ มี ๓ วิธี ได้แก่ 
๑. โดยการวัดความยาวคลื่น คลื่นยิ่งสั้นยิ่งมี อำนาจทะลุทะลวงได้มาก

๒. โดยการวัดพลังงานของรังสี เป็นอิเล็กตรอนโวลต์ (electron volt) พลังงานมากมีอำนาจทะลุทะลวงมาก 

๓. โดยการวัดอำนาจทะลุโลหะ (half value layer; H.V.L.) เป็นความหนาเป็นมิลลิเมตรของโลหะ เช่น ทองแดง หรือ อะลูมิเนียม ที่สามารถกรองรังสีเอกซ์ แล้วลดปริมาณรังสีลงได้ครึ่งหนึ่งของปริมาณเดิม

การวัดปริมาณ 
มีหน่วยต่าง ๆ หลายหน่วย ได้แก่ 
๑. เรินต์เกน ในปี พ.ศ. ๒๔๗๑ ที่ประชุมรังสีแพทย์ นานาชาติได้ตกลงกันที่กรุงสตอกโฮล์ม ประเทศสวีเดนให้วัดปริมาณรังสีเอกซ์ ด้วยหน่วยเรินต์เกน ซึ่งต่อมาในปี พ.ศ. ๒๔๘๐ ในการประชุมแบบเดียวกันที่ นครชิคาโก สหรัฐอเมริกา ได้ตกลงให้ใช้หน่วยเรินต์เกน วัดปริมาณรังสีแกมมาด้วย เพราะรังสีแกมมาและรังสีเอกซ์เหมือนกันทุกอย่าง นอกจากกำเนิดไม่เหมือนกัน คือ รังสีเอกซ์นั้นมนุษย์ทำขึ้น แต่รังสีแกมมาเกิดโดย ธรรมชาติ รังสี ๑ เรินต์เกน ฉายผ่านอากาศแห้งจำนวน ๐.๐๐๑๒๙๓ กรัม ที่ o องศาเซสเซียส ความกดดัน ๗๖๐ มิลลิเมตรปรอท จะทำให้โมเลกุลของอากาศปล่อยไอออน ซึ่งมีประจุไฟฟ้าสถิต ๑ หน่วยประจุไฟฟ้าสถิตหรือ ๑ อีเอสยู (electrostatic unit;e.s.u.) ถ้าคิดเป็นพลังงาน ๑ เรินต์เกน จะเท่ากับ ๘๓ เอิร์กต่อกรัมอากาศ หรือ ๙๓ เอิร์กต่อกรัมของเนื้อ 

๒. เรป (roentgen equivalent physical; R.E.P.) คือ จำนวนรังสีใด ๆ ที่ให้พลังงาน ๙๓ เอิร์กต่อ ๑ ลูกบาศก์เซนติเมตรของเนื้อ 

๓. เรม (roentgen equivalent man; R.E.M.) คือ จำนวนรังสีใดๆ ที่ให้ผลทางชีววิทยาต่อเนื้อคนเท่ากับผลที่เกิดจากรังสีเอกซ์ ๑ เรินต์เกน 

๔. แรด (radiation absorbed dose; R.A.D.) ในปี พ.ศ. ๒๔๙๖ ในการประชุมรังสีวิทยานานาชาติครั้งที่ ๗ ที่นครโคเปนเฮเกน มีมติให้ใช้แรดเป็นหน่วยวัดรังสี หน่วยแรดนี้ต่างจากหน่วยเรินต์เกนที่วัดจำนวนรังสีที่ถูกดูดไว้ ไม่ว่าวัตถุนั้น จะเป็นวัตถุชนิดใด และ ๑ แรดมีค่าเท่ากับ ๑๐๐ เอิร์กต่อกรัมของวัตถุ